Jak założyć firmę pożyczkową?
o czy pamiętać aby płynnie przejść cały proces?
Założenie firmy pożyczkowej wiąże się z pewnym wysiłkiem i posiadaniem odpowiedniego kapitału na start, jednak procedura nie jest aż tak bardzo skomplikowana.
Osoba zmobilizowana jest w stanie skutecznie się z nią uporać w miarę szybko i przy odrobinie wysiłku sprawnie zrozumieć ten model biznesowy oparty na pożyczaniu pieniędzy innym.
Tym niemniej warto wcześniej zapoznać się z podstawowymi informacjami na temat całego procesu, ponieważ gdy w grę wchodzą duże pieniądze i obostrzenia prawne, wzmożona ostrożność jest wskazana.
- Jaki kapitał należy przygotować?
- Z jakiego oprogramowania skorzystać?
- Jakich regulacji prawnych należy przestrzegać?
- Jak przedstawia się model biznesowy i najlepsze praktyki?
Jeśli ktoś nie wie, do którego portu chce przypłynąć, żaden wiatr mu nie sprzyja.
Kosztorys
Ile pieniędzy na założenie firmy pożyczkowej?
Narzucone przez ustawę minimum to kapitał rzędu 200 tysięcy złotych. Jednakże kwota ta może okazać się niewystarczająca. Należy bowiem pamiętać, że pieniądze te wprawdzie wystarczą na pokrycie kosztów, tj. rekrutacji pracowników, najmu powierzchni, reklamy czy też zlecenia analiz warunków prowadzenia firmy zgodnie z aktualnie obowiązującymi regulacjami prawnymi, ale kapitał jaki zostanie na udzielanie samych pożyczek nie będzie zbyt imponujący.
Specjaliści twierdzą, że optymalną kwotą na założenie firmy udzielającej pożyczki online jest około 500 tys. złotych.
Statystyki pokazują, że najczęściej firmy startują z kwotami mieszczącymi się właśnie w przedziale 200-500 tys., jednak łatwiej funkcjonuje się tym, które mają więcej pieniędzy na początek, ponieważ inwestycja szybciej się zwraca.
Obecnie funkcjonujący najwięksi pożyczkodawcy pozabankowi rozpoczynali działalność dysponując sumą rzędu 800 tys. złotych.
Już na początku działalności ważne jest zainwestowanie w infrastrukturę informatyczną, tj. odpowiedniej aplikacji do strony internetowej, przetwarzanie informacji handlowej oraz oprogramowanie umożliwiające wspieranie procesów pozyskiwania i utrzymania klienta. Chodzi przede wszystkim o oprogramowanie back office, które służy do obsługi baz danych na temat pożyczkobiorców oraz decyzji o udzieleniu pożyczki.
Tworząc kosztorys warto wziąć pod uwagę konieczność zakupienia narzędzi służących do oceny zdolności kredytowej, przetwarzania danych osobowych, a także do ich zestawiania i wymiany z rejestrami dłużników, jak również do zarządzania i rejestracji połączeń telefonicznych.
Model biznesowy
3 główne modele w biznesie pożyczkowym
Firmy pożyczkowe w Polsce w związku z dynamicznym rozwojem sektora mikro pożyczek zmuszone są do mocnego zdywersyfikowania swojej oferty, aby prowadzoną działalnością objąć odpowiednio szeroką grupę docelową.
Taka dywersyfikacja nie może jednak sprowadzać się jedynie do warunków konkretnej oferty pożyczkowej, ale musi się opierać na zbudowaniu określonego i całościowego modelu obsługi klienta.
Istnieją 3 podstawowe modele i ich hybrydy, czyli modele łączone i tworzone w oparciu o indywidualne potrzeby poszczególnych podmiotów udzielających pożyczek.
Pierwszym modelem jest tzw. obsługa domowa.
Pożyczki udzielane w domu klienta cieszą się niesłabnąca popularnością, szczególnie wśród osób starszych. W tej formule obsługi, klient może on inicjować kontakt z firmą pożyczkową kilkoma kanałami – od formularza on-line po SMS i infolinię. Po tym pierwszym kontakcie na odległość, następuje spotkanie w domu z agentem. A ten może od razu po przejrzeniu dokumentów i sporządzeniu umowy przekazać klientowi pieniądze lub przekazać wniosek do centrali, która ewentualnie po pozytywnym rozpatrzeniu przeleje pieniądze na konto klienta.
Drugą stosowaną przez firmy pożyczkowe formułą jest obsługa w oddziale bądź punkcie kredytowym.
Kontakt inicjowany jest tak jak w przypadku wcześniej omawianego modelu z tą różnicą, że klient tym razem zobowiązany jest dostarczyć całą niezbędną dokumentację do oddziału. Tam też występuje z wnioskiem o przyznanie pożyczki, która w zależności od wysokości kwoty może być przyznana od razu lub z odroczonym terminem.
Trzecim modelem wybieranym przez firmy pożyczkowe jest obsługa on-line.
W tym modelu wszystkie czynności dokonywane są za pośrednictwem strony internetowej. Wypełniany jest formularz on-line, a następnie wymaga się przelania przez potencjalnego klienta małej sumy pieniędzy celem weryfikacji konta bankowego, a tym samym tożsamości potencjalnego klienta i jej prawdziwości. W przypadku gdy ta weryfikacja przebiegnie pomyślnie, nawet tego samego dnia na konto klienta może trafić kwota, o którą wnioskował.
Ale ostateczna wysokość pożyczki będzie oczywiście zależała od arbitralnej decyzji firmy pożyczkowej. Wszystkie podmioty udzielające szybkich pożyczek pozabankowych na rynku rozpoczęły już kontrolę wypłacalności swoich przyszłych klientów w bazach zewnętrznych jakimi dysponuje cały sektor finansowy. Ma to oczywiście zabezpieczyć je przed nadmiernym ryzykiem kredytowym i zapewnić możliwie największą spłacalność zobowiązań przez klientów.
Finansowanie działalności
Modele biznesowe firm pożyczkowych funkcjonujących obecnie na polskim rynku są do siebie bardzo zbliżone. Przedsiębiorcy najczęściej decydują się bowiem na sprawdzone już pod względem rynkowym formy prawne, takie jak spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.
Takie postępowanie podyktowane zostało w dużej mierze faktem, że firmie działającej w takiej właśnie formule dużo łatwiej jest pozyskiwać fundusze na swą działalność, oraz stosownie bilansować budżet. Co więcej, stało się to także wymogiem prawnym.
To oczywiście niezwykle ważny czynnik dla każdego podmiotu gospodarczego, jednak dla firm pożyczkowych jest on wyjątkowo istotny. Nie mogą one pozyskiwać pieniędzy na działalność z depozytów klientów. Wynika z tego bezpośrednio, że muszą sobie zagwarantować inne stabilne źródła finansowania swej działalności.
W przypadku przyjęcia formuły spółki akcyjnej firma swobodnie pozyskuje środki z emisji własnych akcji. Większe podmioty emitują również obligacje korporacyjne. Natomiast jako spółki z.o.o posiłkują się tak jak każdy inny podmiot kredytami bankowymi. W przypadku kiedy stanowią część większej grupy kapitałowej są w stanie także posiłkować się finansowaniem wewnątrz tej grupy.
Podsumowując firmy pożyczkowe opierają swoje finansowanie w większości na kapitale własnym. Na ich portfel składają się również: koszty umowne wynikające z udzielania pożyczek, ich oprocentowanie, ubezpieczenie i wszelkie prowizje, także te wynikające z opóźnień w spłacie zobowiązania.
Podkreślić należy, że firmy pożyczkowe, będące częścią grupy kapitałowej, są w stanie lepiej bilansować swój budżet i ponoszą mniejsze ryzyko. A to dlatego, że w przypadku przekroczenia pewnego poziomu „złych” niespłacalnych kredytów, mogą je odsprzedać swojej „spółce matce”.
Ryzyko biznesu pożyczkowego
Jeżeli podejmiemy się analizy ryzyka ponoszonego przez firmy pożyczkowe, to wyraźnie największe zagrożenie płynie ze zmian legislacyjnych wprowadzanych przez rząd. Niejednokrotnie zmiany te są zbyt gwałtowne i wyjątkowo szkodliwe dla całej branży. W zmianach tych ewidentnie widać całkowitą niekompetencję rządzących w odniesieniu do zagadnień związanych z przedsiębiorczością. Wszak trudno doszukiwać się przedsiębiorców wśród polityków.
Innym ryzykiem są niewypłacalni klienci. Firmy pozabankowe muszą uważnie weryfikować osoby wnioskujące, aby zminimalizować ilość utraconych pożyczek.
Kwota pożyczki
Największe kwoty pożyczek oferują firmy funkcjonujące w ramach modelu ratalnego. Wiele z tych firm postanowiło rozszerzyć swoją ofertę również o pożyczki dla podmiotów gospodarczych, co pozwala im maksymalizować zyski i minimalizować ryzyko.
- Dla firm, które wdrożyły u siebie „obsługę domową” kwota pożyczki zamyka się w zakresie od 200 złotych do 10 000 złotych. Przy czym te największe kwoty przeznaczone są właśnie dla osób prawnych, lub stałych klientów indywidualnych.
- Firmy z obsługą w oddziale bądź punkcie kredytowym mają najbardziej zdywersyfikowane kwoty pożyczek. Zamykają się one w zakresie od 50 złotych do 25 000, a czasem i więcej. Taka sytuacja jest uwarunkowana tym, że profil ich klientów jest najbardziej zróżnicowany. Są to zarówno ludzie ubiegający się o mikro pożyczki z niską zdolnością kredytową, jak i duże podmioty gospodarcze, które z różnych względów nie mogą, albo nie chcą, ubiegać się o kredytowanie w banku, ale potrzebują jednak pieniędzy, które otrzymają na klarownych zasadach.
- Firmy pożyczkowe opierające swe funkcjonowanie na obsłudze on-line ograniczają, jak już wspominaliśmy, wysokość kwot udzielanych przez siebie pożyczek. Postępują tak w celu zminimalizowania ryzyka kredytowego. Ich zakres wartości pożyczki mieści się między 100, a 8000-15000 złotych. Przy czym ta najwyższa kwota zarezerwowana jest jedynie dla stałych klientów.
Okres, na który udzielane są pożyczki
W sektorze “chwilówek” finansowanie najczęściej udzielane jest na okres od 2 tygodni do 30 dni. Jednak nie jest to regułą. Firmy z obsługą domową pożyczają pieniądze na dłuższy czas. Ale spłatę opierają o cotygodniowy termin wymagalności raty. Po stronie klienta ułatwia to spłatę zobowiązania firmie, powiększa bezpośrednio zyski z udzielanych pożyczek.
Sektor pożyczek na wyższe kwoty (ponad 5000 zł) daje także możliwość spłaty w znacznie dłuższym czasie niż oferują to mikro pożyczki. Tym samym długoterminowa pożyczka ratalna pozwala na rozłożenie zobowiązania nawet na 36-60 miesięcy.
Oprogramowanie
Z jakiego oprogramowania skorzystać?
Aby skutecznie prowadzić działalność pożyczkową online należy zainwestować pieniądze w odpowiednie oprogramowanie do obsługi pożyczek. Dobre rozwiązania w tym zakresie oferuje firma CLOUD CREDIT.
Wspomniane oprogramowanie umożliwia zautomatyzowanie i uporządkowanie procesu pożyczkowego. Nie trzeba być wybitnym informatykiem, by móc poradzić sobie z tego typu systemami.
Regulacje prawne
Konieczność przestrzegania ustalonych zasad
Dokładne zapoznanie się z tym jakie regulacje prawne mają szczególne znaczenie w biznesie pożyczkowym jest wyjątkowo istotne. Pożyczka gotówkowa jest zaklasyfikowana jako produkt finansowy i polega na zawarciu umowy cywilnoprawnej pomiędzy dwiema stronami, tj. pożyczkodawcą i pożyczkobiorcą. Należy pamiętać, że pożyczkobiorcy przysługuje prawo odstąpienia od umowy pożyczkowej w określonym czasie.
Na podstawie niniejszej umowy osoba pożyczająca pieniądze od firmy deklaruje przeniesienie prawa własności do określonej w dokumencie kwoty na firmę. Kwestię pożyczek gotówkowych reguluje zapis w kodeksie cywilnym. Poświęcone są jej artykuły 720-724, wchodzące w skład księgi III wspomnianego kodeksu.
W polskim prawie nie występuje żaden akt prawny o charakterze ustawowym, który traktowałby konkretnie o działalności firm zajmujących się udzielaniem pożyczek online. Podstawę prawną dla działalności firm pożyczkowych stanowi art.6 ust.1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
Każdy, kto chce prowadzić firmę pożyczkową, która w świetle prawa stanowi rodzaj działalności gospodarczej, zobowiązany jest do wyboru formy owej działalności. Firma musi być założona jako spółka kapitałowa. Zarejestrowanie tego typu działalności jest absolutną koniecznością.
Co ważne, działalność pożyczkowa nie wymaga uzyskania licencji ani pozwolenia. Firmy pożyczkowe nie podlegają również bezpośrednio nadzorowi Komisji Nadzoru Finansowego, choć należy pamiętać, że spółka musi zostać zarejestrowana w Rejestrze Firm Pożyczkowych KNF. W przeciwnym razie trafi na listę ostrzeżeń KNF.
Konsument na pierwszym miejscu
Nie ma mowy o bezkarności. Każdy przedsiębiorca, nie tylko w branży produktów finansowych, podlega ścisłym kontrolom. W tym wypadku, Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumenta.
Zawsze przedmiotem kontroli jest zakres działań, który może stanowić zagrożenie dla osobistych interesów klientów. Dodatkowo, dotyczy też nieuczciwej konkurencji rynkowej. Słowem, zagraża prawidłowym i dozwolonym praktykom, z jakimi stykamy się w kontekście konkurowania firm na rynku finansowym.
Kolejna rzecz – UOKiK dba o to, by żadna z firm nie stosowała praktyk monopolistycznych. W odniesieniu do produktów z kategorii pożyczkowej, sytuacja taka mogłaby pociągać za sobą szereg bardzo przykrych, finansowych i nie tylko, konsekwencji dla osób pobierających kredyty oraz pożyczki.
Wiadomo przecież, że tak jak motywacje pchające w kierunku zaciągania pożyczek są różne, tak też są pewne wspólne elementy mogące wpływać na ryzyko związane z pożyczkami.
Czego nie mogą zawierać postanowienia umowy pożyczkowej?
Tutaj trzeba zwrócić uwagę na zawartość rejestru klauzul niedozwolonych.
To zbiór, w którym właściwi urzędnicy UOKIK zbierają różnego typu wzorcowe umowy, uznane ze względu na swoją zawartość za niezgodne z obowiązującym prawem.
Ten krok jest niezwykle istotny, ponieważ mamy tu do czynienia z bardzo dobrze zorganizowaną prewencją, swoistym parasolem ochronnym roztaczanym nad interesami konsumentów. Zarówno tymi zbiorowymi, jak też interesami poszczególnych jednostek.
Sporo klauzul ujętych w te pule dotyczy braku transparentności, co odnosi się do umownych postanowień, zarówno w przypadku pożyczek, jak też i kredytów. Brak transparentności to jedna z nagminnie wskazywanych sytuacji.
Stanowczo zbyt mocno zarysowane nierówności w relacji, na linii kredytodawca – kredytobiorca, były niejednokrotnie poddawane ocenie prezesa tego urzędu, dla dobra konsumentów.
Niestety, często bowiem zdarzało się tak, że w ciągu spłaty, nagle zmianie ulegały koszta. Zasady ich naliczania były modyfikowane na niekorzyść pożyczkobiorcy.
Dodatkowo, może też chodzić o istotne ograniczenia w zakresie przedterminowej spłaty zobowiązania kredytowego. Słowem, jeśli w tym zakresie stosowane są jakieś nieuczciwe i godzące w swobodę spłacania praktyki, prezes może swobodnie nałożyć na firmę pożyczkową, wysoką karę. Maksymalnie – 10% przychodu, który konkretne przedsiębiorstwo osiąga w roku rozliczeniowym, który poprzedza rok nałożenia kary.
Sytuacja ma miejsce nawet wówczas, jeśli – nawet w sposób zupełnie niezamierzony – przedsiębiorca dopuści się jakiejkolwiek czynności, która będzie godzić w zbiorowe interesy konsumentów. Z uwzględnieniem również, wspomnianych wcześniej, niedozwolonych wzorców umownych.
Przejawy nieuczciwej konkurencji u firm pożyczkowych
Zarówno dla banków, jak też i dla prywatnych firm udzielających pożyczek, bardzo ważne jest przestrzeganie zapisów ustawy, dotyczącej zwalczania nieuczciwej konkurencji. Dotyczy to w stopniu szczególnym, wykorzystywania technik oraz materiałów reklamowych, do wprowadzania konsumenta w błąd.
Oto niedopuszczalne manipulacyjne posunięcia kwalifikowane jako misselling:
- niedostateczne podawanie informacji dotyczących konkretnej pożyczki
- zatajenie szczegółów, które odnoszą się do różnych rozwiązań pożyczkowych
- konstruowanie zapisów w sposób, który z premedytacją wprowadza w błąd konsumenta
Przepisy dot. zwalczania konkurencji uprawianej w sposób nieuczciwy, w przypadku naruszenia, podlegają rozpatrzeniu na gruncie prawa cywilnego. Powodem może być nie tylko konsument lub inny przedsiębiorca. Z powództwem może także wystąpić prezes UOKIK.
Dodatkowo, firmy udzielające pożyczek przez internet muszą w sposób szczegółowy przestrzegać innych regulacji. Takich, które dotyczą obowiązków kredytodawcy w zakresie reklamy. Treść przepisów mówi jasno o tym, że musi zostać podany stopień oprocentowania pożyczki bądź kredytu z uwzględnieniem i wyodrębnieniem opłat, które składają się na całkowity koszt kredytu.
Konkretniej, z rozbiciem na:
- kwotę całkowitą kredytu
- wartość Rocznej Rzeczywistej Stopy Oprocentowania
- całkowitą kwotę do zapłaty
- wysokość rat
- okres obowiązywania umowy pożyczkowej
Nie można wykorzystywać treści i materiałów reklamowych, które sugerowałyby brak oceny ryzyka kredytowego. To warunek konieczny, by konkretny reklamowy materiał był zgodny z ustawą o kredycie konsumenckim.
Jakie obowiązki ma firma – kredytodawca, wobec swojego klienta?
Ocena ryzyka kredytowego jest niezbędna przed zawarciem umowy z konkretnym konsumentem. Taki proces jest wykonywany na podstawie informacji, uzyskanych drogą bezpośrednią od osoby ubiegającej się o kredyt.
Dodatkowo, pożyczkodawca może skorzystać z zasobów informacyjnych, którymi dysponuje we własnej bazie danych lub w bazach współpracujących. Takie bazy, zawierają nie tylko informacje na temat generowanych dochodów. Mogą dotyczyć także wyczerpujących treści na temat zobowiązań finansowych potencjalnego klienta.
Przykłady: należności wynikające ze spłacania produktów kupionych na raty, inne zobowiązania pożyczkowe, regulacja zadłużeń etc. Jeżeli ocena przeprowadzona na podstawie niniejszych dwóch źródeł, składa się na odmowę udzielenia pożyczki, trzeba o tym poinformować, a obowiązkiem kredytodawcy jest przekazanie takiej informacji bezpłatnie.
Poza tym, komunikat musi precyzyjnie określić źródło. Czyli, podać bazę danych, na podstawie której dokonywano oceny ryzyka.
Zanim dojdzie do udzielenia pożyczki, firma jest także zobowiązana do kompleksowych wyjaśnień, jeśli chodzi o zapis postanowień w umowie. Konstrukcja takiej umowy musi dać konsumentowi możliwość samodzielnego podjęcia decyzji odnośnie podpisania przedłożonej umowy.
Formularz informacyjny
By zagwarantować dostęp do wszystkich niezbędnych informacji o umowie pożyczki, został wprowadzony ujednolicony dokument. Wzór formularza informacyjnego, który jest załącznikiem do ustawy o kredycie konsumenckim.
Prawidłowe wypełnienie formularza jest obowiązkiem dla:
- kredytobiorców
- pośredników kredytowych
Oto przykładowe elementy, które muszą znaleźć się w treści takiego formularza:
- dane pośrednika, jeśli uczestniczy w procedurze, i kredytobiorcy,
- czas obowiązywania samego kredytu,
- dokładne określenie rodzaju produktu kredytowego,
- stopa oprocentowania, z podaniem warunków zmiany jej poziomu,
- kwota całkowita, która odnosi się do kredytu,
- RRSO,
- kwota całkowita, którą musi zapłacić kredytobiorca,
- obowiązkowa umowa dodatkowa, jeżeli tak zapisano w szczególności z uwzględnieniem ubezpieczenia produktu,
- konsekwencje nieuregulowania płatności,
- wymagania odnośnie zabezpieczenia kredytu konsumenckiego.
Praktyki konsumenckie
O czym pamiętać aby nie narażać się na kary?
Do zgromadzenia niniejszego materiału, wykorzystano metodę badania – tzw. tajemniczy klient. To forma badania, w której pracownik zewnętrzny, wciela się w pewnego rodzaju rolę. Badanie to stosuje się w sektorach np. odzieżowych lub kosmetycznych, ale także w obszarze usług, także finansowych.
Tajemniczy klient bierze udział w zakupie konkretnego produktu czy usługi, według określonego scenariusza. Potem wypełnia specjalny kwestionariusz informacyjny, który stanowi materiał badawczy do analizy.
Diagnostyka procesu pożyczkowego była kompleksowa, a składała się z kilku etapów:
- Przede wszystkim, wizyty na stronie www – od tego się zaczyna.
- Następnie, złożenie wniosku, a także otrzymanie decyzji – odmownej lub pozytywnej.
- Kolejna sprawa – podpisanie pożyczkowej umowy oraz otrzymanie środków w ramach pożyczki.
- W dalszym aspekcie, kontakt z pożyczkodawcą, już po otrzymaniu środków.
- Kwestia odstąpienia od umowy pożyczki, także była bardzo istotna dla badania.
- Ostatnia kwestia to zwrot pożyczki.
Jakość obsługi w procesie pożyczkowym, oceniano również na podstawie różnych zmiennych. Zdarzenia z przebiegu procesu były ewidencjonowane. Kompleksowy formularz oceny, który wypełniali respondenci także był znaczący. Zgromadzone zapisy i formaty umów, a także wszelkie inne dokumenty poddano analizie pod kątem zapisu.
Proces komunikacyjny, zarówno pod kątem jakości i formy ze strony firmy udzielającej pożyczki – następny ważny aspekt.
Komunikaty marketingowe udostępniane przez firmy, były następnym elementem poddawanym analizie.
W zasadzie, na ocenę wpływały trzy główne obszary:
1) formalna odpowiedzialność firmy, przestrzeganie procesów oraz procedur
2) świadomość i wiedza klienta – jego własna odpowiedzialność
3) aspekty jakościowe procesu obsługowego oraz przebieg komunikacji
Odpowiedzialność firm – aspekty proceduralne, formalne i procesy
W ramach prowadzenia pożyczkowej działalności, w każdym etapie firmy muszą przestrzegać obowiązujących norm prawnych. Zobowiązania dotyczące firm, wiążą się też z koniecznością zagwarantowania odpowiednio zestawionych procesów i procedur, które gwarantują skuteczność.
Dodatkowo, wszelkie działania wobec klientów, musi cechować etyczne podejście do każdego z klientów.
To ciekawe, ponieważ gospodarstwa zadłużone w prywatnych firmach pożyczkowych, zgodnie z badaniami, oceniają swoją sytuację znacznie gorzej, niż te, które mają zadłużenie w innych instytucjach. Takie intensywne obciążenie budżetu domowego spłacaniem pożyczki pozabankowej jest szczególnie widoczne u klientów, którzy często poddają się kompulsywnemu konsumpcjonizmowi. Jednocześnie daje to sygnał, że najprawdopodobniej ich scoring kredytowy jest niedostateczny. Tym samym w interesie firm pożyczkowych jest wprowadzanie takich procedur, które pozwalałyby na rzetelne pozyskanie informacji odnośnie osób, które ubiegają się o pożyczki bez baz dla zadłużonych, a które takiej pożyczki nie powinny otrzymać pod żadnym pozorem.
Mamy 5 etapów procesu pożyczkowego. Na każdym powinno się stosować rozwiązania zapewniające ochronę konsumentom:
- Klient decyduje o pobraniu pożyczki
- Zgłasza chęć i dostaje możliwość jej pobrania
- Oferta i warunki ostateczne zostają doprecyzowane
- Dochodzi do podpisania i wykonania umowy
- Proces pożyczkowy zostaje zamknięty
Pożyczkodawca powinien także brać pod uwagę inne aspekty, takie jak:
- prawidłowa ocena zdolności kredytowej klienta
- skuteczny tryb zarządzania ryzykiem – wykorzystanie standardów i procedur
- kompletny i przejrzysty, czytelny charakter umów – zgodnych z prawem
Uwarunkowania te są bardzo ważne, szczególnie w odniesieniu do badania odpowiedzialności firm pożyczkowych wobec klientów.
Jakościowe aspekty obsługi – informowanie o produkcie, standardy
Jeśli chodzi o udzielenia pożyczki, niezwykle ważne jest wytworzenie przestrzeni między klientem, a firmą, w sytuacji sprzedażowej interakcji.
Dodatkowo, szczegółowe zreferowanie oferty oraz warunków ostatecznych dot. pożyczki i zamknięcia samego procesu pożyczkowego.
W tym obszarze, dla odpowiedzialnego przeprowadzenia całego procesu, kluczowe będzie dostarczenie wyczerpujących informacji na temat produktu. Ponadto, zapewnienie standardu obsługi, który będzie adekwatny dla konkretnego profilu oraz jego indywidualnego zapotrzebowania.
Cechę wspólną określającą potrzeby pożyczkobiorców stanowi jedno dążenie – do uzyskania szybko i łatwo dostępnych finansowych środków o możliwie jak najniższym koszcie.
Styl życia człowieka również podlega inflacji. Jej wyrazem jest kompulsywny konsumpcjonizm, znany także pod nazwą “Efekt Diderota“.